เรื่องเสียว ผีสาว

คืนหลอนก่อนสอบ เรื่องผี - คืนหลอนก่อนสอบ ยามบ่ายที่แสนสดใส พลอยหญิงสาวที่มีน่าตาดีอยู่ในระดับหนึ่ง เธอเป็นนิสิตแพทย์ปีสองจัดว่าเป็นหัว กะทิต้นๆของระดับชั้น เธอเดินมากับพิม เพื่อนสนิทของเธอ พิมเป็นคนที่รูปร่างหน้าตาดี มีเสน่ห์ แต่ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร พวกเธอทั้งสองเดินมานั่งโต๊ะม้าหินอ่อนที่ประจำข้างๆตึกเรียนคณะแพทย์ศาสตร์ “ตายแล้ว!!! นี้มันครั้งที่ 3 แล้วนะ”  เสียงอุทานจากโต๊ะข้างๆดังขึ้นมา เธอรู้อยู่แก่ใจว่ามันคงไม่พ้นเรื่องสุดสยองนั้นแน่นอน เรื่องที่ว่า…ศพที่ถูกแช่ในห้องเก็บศพของทางคณะถูกควักอวัยวะภายในหายไปอย่างไร้ร่องรอย เธอเองก็ไม่ทราบรายละเอียดอะไรมากนัก เพราะว่าอีกสองวันก็จะสอบเก็บคะแนน เธอจึงไม่ค่อยสนใจเรื่องนี้มากนัก “เฮ้อ..วันมะรืนก็ผ่ากรอสเก็บคะแนนอีก(ผ่ากรอสหรือผ่าอาจาร์ยใหญ่)ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยว่ามั้ยพิม” “อืม..คงต้องอ่านหนังสือหนักหน่อย”  พลอยพยักหน้าหงึกๆเห็นด้วยกับสิ่งที่พิมพูดไป พอตกเย็นหลังจากที่พลอยกับพิมกินข้าวเย็นเสร็จแล้ว พวกเธอก็รีบไปอ่านหนังสือที่หอพัก หอที่เธอพักเป็นหอหญิงของมหาลัย ทั้งสองแข่งกันอ่านหนังสืออย่างเอาเป็นเอาตาย จนกระทั่งเที่ยงคืนพลอยกับพิมรูสึกว่าเร

เวรกรรมทำร้ายหมา เวรกรรมทำร้ายหมา เมื่อตอนเราอายุ 13 แม่เราไปเก็บหมาวัดตัวนึงมาให้เราเลี้ยง สาเหตุเพราะข้างบ้านเราเลี้ยงหมาฝรั่ง แล้วเราก็ชอบไปเกาะรั้วยืนเล่นกับหมาเค้า "ไอ้ดำ" หมาวัดธรรมดา แม่บอกว่าไปซื้อกับข้าวที่ตลาดซึ่งอยู่ติดกับวัด แล้วมันมาเดินตาม ถามหาว่าหมาใครก็ไม่พบเจ้าของ เลยอุ้มใส่รถมา ที่บ้านเรามีสมาชิก 3 คน คือ แม่ เรา และน้าเล็ก น้าเล็กเป็นคนไม่ชอบสัตว์เลี้ยงทุกชนิด ไม่รู้เพราะอะไร รวมทั้งไอ้ดำ น้าแกก็ไม่ชอบ แกจะคอยตีคอยเตะ มีอยู่ครั้งนึงแกนั่งถางหญ้าที่สนาม เจ้าดำก็เดินกระดิกหางเข้าไปหา ตามประสาหมาทั่วไป ยังไม่ทันถึงตัวแก น้าเล็กใช้สันมีดฟาดลงมาที่กลางหัวไอ้ดำ อย่างจัง เราเห็นพอดี จึงมีปากเสียงกัน รุนแรง คือ บ้านที่อยู่เป็นของแม่เรา น้าเป็นคนอาศัย ไม่มีสิทธิมาทำแบบนี้ และมันบาป อยู่กันมาได้หลายปี ที่บ้านเกิดน้ำท่วม พื้นที่สนามไปจนถึงใต้ถุนน้ำท่วมหมด ไอ้ดำเลยได้ขึ้นมาอยู่บนบ้าน หน้าบ้านมีนอกชาน ก็ยกให้มันไป น้ำท่วมอยู่หลายเดือน จนแห้งไป จากการที่ไอ้ดำได้ขึ้นมาอยู่บนบ้าน มันก็เลยชิน ก็จะชอบวิ่งขึ้นมาอยู่เป็นประจำ ซึ่งถ้าแม่เราอยู่หรือเราอยู่ ก็ไม่มีใครว่าอะไรมัน

ห้องนอนมรณะ เรื่องผี - ห้องนอนมรณะ ประสบการณ์ขนหัวลุกจาก ห้องนอนผีแขวนคอ เหตุการณ์นี้มาผ่านกว่า 3 ปี แต่รับรองชาตินี้ทั้งชาติดิฉันไม่มีวันลืมแน่นอน เหตุการณ์นี้ผ่านมาสามปีกว่าแล้วล่ะค่ะ แต่รับรองว่าชาตินี้ทั้งชาติดิฉันไม่มีวันลืมแน่ มันเป็นเรื่องสยดสยองสุดๆ เลยเชียว ตอนนั้นฉันอยู่มหาวิทยาลัยปี 2 และเป็นเด็กกิจกรรมด้วยก็เลยมีเพื่อนฝูงเยอะแยะ แต่เพื่อนที่สนิทกันจริงๆ มีแค่ไม่กี่คนเอง หนึ่งในนั้นคือ “ปิ่น” ซึ่งคนอื่นอาจมองว่าหล่อน ออกจะเพี้ยนๆ พิกล แต่สำหรับฉัน หล่อนเป็นเพื่อนที่ดีมาก มีน้ำใจและน่าสงสารด้วย เพราะปิ่นเพิ่งสูญเสียพี่สาวสุดที่รักไปได้ไม่นาน ด้วยสาเหตุที่น่าสลดใจมากเชียว พี่ปูของปิ่นอายุเข้าเบญจเพสพอดีตอนที่เกิดเรื่องสยองขวัญ! ถ้าครอบครัวของปิ่นจะมีใครสักคนที่เพี้ยน ก็คงเป็นพี่ปูนี่แหละ ไม่ใช่ปิ่นหรอก , , , เพราะพี่ปูต้องไปหาหมอและต้องกินยาเป็นประจำ ห้ามหยุดเด็ดขาด ปิ่นว่าหมอบอกพี่ปูเป็นโรคซึมเศร้า และเมื่อฟังอาการแล้วฉันคิดว่าเธอน่าจะเป็นโรคไบโพลาร์นะ คืออารมณ์แปรปรวน เหวี่ยงไปเหวี่ยงมาแบบสุดขั้ว คือเดี๋ยวก็เศร้า เครียด หดหู่ เดี๋ยวก็ร่าเริงสุดขีด นอกจากนั้นยังเป็นคนขี้ระแว

รวม 7 สุดยอด เรื่องเล่าสยองขวัญจากพันทิพ 01. กระทู้ผีฟีเวอร์...ลองมาฟังเรื่องลึกลับของผมบ้าง เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นใกล้ตัวมาก คนที่เล่าให้ฟังคือแม่ของผมครับ ตอนนั้นแม่ผมยังเป็นเด็กวัยรุ่น อายุราวๆ 15 – 16 (เป็นตัวเลขประมาณการณ์) แม่มีพี่ชาย 3 คน น้องสาว 2 คน น้องชาย 1 คน แม่และน้องสาวอีก 2 คนสนิทกันมากเพราะเกิดไล่เลี่ยกัน ไปไหนก็ไปด้วยกัน รวมถึงไปเรียนหนังสือก็ไปด้วยกัน สมมุติว่าน้องของแม่ คนแรกชื่อแย้ม (อินเทรนด์หน่อย) ลักษณะจะเป็นผู้หญิงเรียบร้อย อ่อนหวาน เงียบๆ อีกคนชื่อเย็น จะเฮี้ยวๆ แก่น ร่าเริง อ่านกระทู้  กระทู้ผีฟีเวอร์...ลองมาฟังเรื่องลึกลับของผมบ้าง ของคุณ  Rhythm in the Air คลิก 02. บางสิ่ง...ที่สูญหาย เวลา...สิ่งนี้ทำให้อะไรหลายๆอย่าง หายไป หรือเปลี่ยนแปลงไป ซึ่งเป็นเรื่องน่าเศร้าที่ไม่อาจเลี่ยงได้ ไม่มีสิ่งใดอยู่เหนือเวลา และเวลาไม่เคยย้อนกลับ บางอย่างสูญหายจนไร้ร่องรอย แต่ทว่า มีสิ่งที่น่าเสียดายยิ่งกว่า เมื่อบางสิ่ง ไม่เคยหายไปตามกาลเวลา แต่เพียงแค่ถูกลืมเลือนเท่านั้น...         บางสิ่งบางอย่างที่ถูกเขียน และบันทึกไว้ให้คนรุ่นหลัง เพื่อืบทอด หรือบอกเล่าก็แล้วแต